147. Tusalowy słoiczek i ciśnienie na 500.

Nie przybyło, nie ubyło, ale pokazać trzeba.
Wczoraj wybrałam się do wnusi na urodzinki, padało u niej. Wracam do siebie odległość do 20 minut autem, a ja do chałupki swojej nie mogę wyjechać. Woda w potoku zamieniła się w rzekę,więc droga gminna do domu nie przejezdna, drogą asfaltową też płynie, jechać nie jechać do teściów trzy domy dalej? Mąż by jechał, ale ja w strachu, konary jakieś wielkie. Nie dałam, jejku ciśnienia to miałam chyba z 500. To została droga na około.Posiedzieliśmy u teściów do godziny i jedziemy co będzie to będzie. Asfalt bez wody, ale z kamieniskami, w potoku sporo wody, ale jakoś powolutku przejechaliśmy. Koło domu woda też dała czadu, ale jakimś cudem tak wywinęła, że leciała rowem. Dziś rano pooglądałam zniszczenia, podmyło w takim rowie obok domu który leci z od górnych domostw, zrobiły się takie stawki, trzeba to będzie przekopać i puścić wodę dalej. Nie wiem czy ryby ze stawu też nie popłynęły w siną dal.Pełno gałęzi, konarów i śmieci.Mąż jutro będzie sprzątał. Teściowie mówili, że lało tak jakby kto wiadrem chlustał.
Ogrom wody to coś okropnego, więc współczuje tym co im pozalewało. Nerwy nie dały mi spać całą noc, jeszcze ten szum potoku. Może dobrze, że mnie nie było w domu, bo chyba bym musiała majty prać. Cmokusie.